- etimad
- доверие, уверенность. Etimad eləmək (etmək) доверить, полагаться, поверяться, поверить.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
etimad — is. <ər.> Etibar, inam, inanma. İqbalıma yoxdur etimadım; Müşkül görünür mənim muradım. F.. Sən o deyilmidin, dedin: – Var bizim ittihadımız? Mən də, yadında var, dedim: – Yox buna etimadımız. M. Ə. S.. Etimad etmək – inanmaq, etibar etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
e’timadən — ə. etimad göstərərək … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vasiq — ə. etimad göstərən, inanan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
etibar — is. <ər.> 1. Bir şəxsin ixlasına, sədaqətinə, səmimiyyətinə, doğruluğuna, düzgünlüyünə inam, etimad, əmniyyət və bunlara əsaslanan münasibət. İnsan oğlu can verər pərvanə tək atəşlərə; Düz sözün, düz ilqarın, düz etibarın eşqinə. S. V.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Манафов, Фахраддин Манаф оглы — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Манафов. Фахраддин Манафов Fəxrəddin Manafov Имя при рождении: Фахраддин Манаф оглы Манафов … Википедия
bavər — f. inam, etibar, etimad … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
e’tibar — ə. 1) nəzərə alma, əhəmiyyət vermə; 2) hörmət, nüfuz; 3) etimad, inam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
itminan — ə. 1)arxayınlıq, yəqinlik, xatircəmlik; 2) inam, etimad … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mö’təməd — ə. 1) etimad edilən, etimada layiq; 2) vəkil edilmiş, tapşırılmış; 3) vəkil, nümayəndə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dostluq — is. Qarşılıqlı etimad, ruhən yaxınlıq, mənafe birliyi və s. əsasında əmələ gələn yaxın münasibət. Örtülü bazar dostluğu pozar. (Ata. sözü). <Süleyman:> Adam gərəkdir dostluqda düz ola. Ü. H.. Dostluq var ki, tufanlar, fırtınalar onu yıxa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
etibarlı — sif. 1. Etibar edilməyə layiq olan, etibarı olan, inanılacaq, etimad ediləcək, sədaqətli, vəfalı. // Şübhə doğurmayan, həqiqi, dürüst. Etibarlı mənbələrdən alınan məlumat. 2. Etibarı olan, hörmətli, nüfuzlu, adlısanlı. Etibarlı adam. 3. Qanunən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti